Ahmet, kör olduğunu bildiği Mehmet’in bir uçuruma doğru yürüdüğünü görüyor, ama ondan hoşlanmadığı için aşağıya yuvarlanmasına göz yumuyor. Bu cinayet sayılır mı?  (Sinem Türkmen 11/D)

    Fikrimce Ahmet’in davranışı tabii ki cinayet sayılmaz ama ahlaki olarak yanlıs bir davranıştır. Bir cinayete göz yummaktır. Bazen konuşmamak bile birini itmek kadar güçlü bir eylem olabiliyor.

Etki ahlakına da göre; İnsan sadece yaptıklarından değil, yapmadıklarından da sorumlu. Ahmet, Mehmet’in uçuruma doğru yürüdüğünü biliyor ama ondan hoşlanmadığı için susuyor. Bu sessizlik, bir insanın hayatına mal oluyor. Hiçbir şey yapmamış gibi dursa da, aslında bu “eylemsizlik” zamanla büyüdükçe bir etki yaratıyor — hem de ölümcül bir etki.

Etki ahlakına göre her davranış, her seçim, hatta her sessizlik bir iz bırakıyor. Ahmet’in sessizliği, aslında onun etik duruşunu belirleyen bir seçimi. Bazen kötü bir şey yapmak kadar, iyiyi yapmamak da aynı ölçüde yanlıştır.

Sonuçta, bu hikaye bize bir gerçeği hatırlatıyor:

‘’İyiliği bilip susmak, kötülüğe ortak olmaktır.’’

Sinem Türkmen 11/D 638