AKIL İNSAN TÜRÜ İÇİN BİR YARA MIDIR YOKSA BİR NİMET Mİ ? (İzel  Demirel 11/D)

İnsan diğer canlılardan farklıdır . Bu farkı ortaya koyan en önemli özellik ise ‘’akıldır’’. İnsan doğada düşünebilen tek varlıktır. Aklı sayesinde  düşünür ,karar verir ve sorgular .İnsan aklı ile daha iyi bir hayat yaşamaya çalışır. Ancak akıl bazen çok faydalı işlere imza atarken  bazen de çok ciddi boyutlarda zarar verebilir. Bu yüzden akıl, hem bir nimet hem de bir yara olabilir . Bu insanın onu kullanım şekline bağlıdır . Örneğin; bombayı da ilaçları da icat eden akıldır .İnsan aklı sayesinde birçok soruya cevap aramış, merak ettiklerini öğrenmiş ve dünyayı değiştirmiştir. Bilimin ilerlemesi ,teknolojinin gelişmesi hepsinde akılın etkisi büyüktür. İnkar edilemez bir gerçek var : Akıl , insanı taş devrinden günümüze taşıyan en büyük araçtır. Antik Yunan’dan bu yana filozoflar insanın düşünen bir hayvan olduğunu savunmuş, aklı kutsal bir meşale gibi görmüşlerdir. Aklı ateş ile ilişkilendirmişlerdir .Bunun birkaç nedeni vardır . Bunlardan bir tanesi, ateşin ışık vermesi; ışığın ise bilgiye götürmesi, sonuç olarak da bilginin aklın ürünü olmasıdır . Sokrates’in dediği gibi, ‘’Sorgulanmamış bir hayat ,yaşamaya değmez.’’ İşte bu söz, aklın insan hayatındaki önemini gösterir. Descartes’in  ‘’Düşünüyorum, öyleyse varım.’’ sözü aklın insanın varoluşunun temeli olduğunu gösterir. Descartes aklı sayesinde varlığını kanıtlamıştır. Bu yönüyle akıl, insana verilmiş büyük bir nimettir. Sokrates ,Descartes gibi filozoflar bu nimetin önemini daha o zamanlar fark etmişler. İnsanlığın ilk yıllarında  ateşin bulunması ,tekerleğin icat edilmesi, yazının bulunması… hepsi aklın eserleridir . Ancak bilgi arttıkça insanların kaygıları artar  ,gelecekte ne olacak veya bir olayın sonucunda ne gibi şeyler yaşanacak gibi konularda kaygı duyar ve huzursuzlanırlar. Kimi filozoflar bu yüzden akılı bir yük olarak görmüşler. Örneğin; Nietzsche, aklın insanı sezgilerinden uzaklaştırdığını , bu yüzden onu zayıflattığını ve hiçliğe sürüklediğini savunur .Ona göre insan aklıyla sadece gerçekliği değil , aynı zamanda  korkuyu ,endişeyi ve mutsuzluğu da üretir. İnsanlar geçmişi için pişman olur , geleceği için kaygılanır . Birçok insan sadece düşündüğü için mutsuz olur. Bu durumda, akıl bir yaraya dönüşür. Örneğin, bıçak yemek yapmak için  kullanılabilir. Ancak başkasına zarar vermek için de kullanılabilir .Bu noktada devreye ‘’bilgelik’’ kavramı girer .Sadece akıllı olmak yetmez , o aklı insanlık yararına kullanmak gerekir . Savaşlar , çevre kirliliği ,doğanın tahrip edilmesi , teknolojinin zararları  gibi bir çok sorun da insanın eseridir. İnsan düşündükçe daha fazlasını ister  ve bazen bu istekler zarara yol açar. Aklı bir kılıca benzetebiliriz: Eğer doğru kullanılırsa korur, yanlış kullanılırsa zarar verir. İnsanlık , aklı sadece çıkar ve güç için değil, ortak iyilik için kullanmayı başarırsa o zaman bu ‘’yara‘’ iyileşebilir .Akıl ancak bilgelikle , merhametle ve vicdanla birleştiğinde gerçek bir nimete dönüşebilir. Yani akıl insana verilmiş bir araçtır ve bu araç , insanı yüceltebilecek bir nimette olabilir ,içten içe yaralayacak bir lanet de. Aklımızı sadece düşünmek için değil doğru olanı yapmak için kullanmalıyız .Akıl ne bir yaradır ne de bir nimet bunu belirleyebilecek olan onu kullanan insandır .
                                                                                                               İzel Demirel 11/D 1028